Ter Land, Rechtdoor Zee & in de Lucht...

Met 620.555 voorkeurstemmen in haar broekzak stak Rita Verdonk op 24 november 2006 Mark Rutte, die zijn melktanden nog aan het wisselen was, naar de troon. Vastgoedmagnaten gooiden hun colberts in de modderplas die de VVD heette, zodat Rita's mollige enkels geen gevaar liepen te gaan roesten.
Stiekem was Verdonk al aan het oefenen voor haar vaarbewijs, het leasecontract voor de 'Classic lady' had ze heimelijk al op zak.

Wat kon het haar nou schelen dat ze op 13 september 2007 uit de VVD fractie werd geknikkerd vanwege onbevredigbaar narcisme. Ze had namelijk al gezien hoe collega megalomaan, dhr. Wilders, in november 2006 het pluche besteeg. Wilders, even eens afkomstig uit de uiterst rechtse catacomben van de VVD, had zich daarvoor, net als Rita, vast geklampt aan de zetel die hij voorheen namens zijn voormalige partij mocht warm houden. Ook al waren beide politici verkozen om het programma van de Volkspartij voor de Vrijheid en Democratie handen en voeten te geven, niemand riep dat hun hang naar politieke zelfbevrediging onconstitutioneel was. Ongestoord konden beiden op hun opportunistische zitvlees het moment afwachten dat hun ideeën voldoende zouden hebben wortel geschoten.

Zowel Wilders als Verdonk moeten hebben geweten dat de vacht die ze wilden verkopen, van de beer kwam die prinses Maxima op 24 september 2007 per abuis afschoot. 'De Nederlander bestaat niet', zei ze in een wonderbaarlijk goed onderbouwd betoog voor de Wetenschappelijke Raad Regeringsbeleid (WRR). Haar toespraak onderstreepte het advies van de WRR om te kijken naar wat de Nederlanders onderling met elkaar verbind, in plaats van te zoeken naar de kwijtgeraakte 'Nederlandse Mentaliteit'. Waar het volk normaliter wakker geschud diende te worden na de spreekbeurten van Willem Alexander over natte voeten, ontstond nu consternatie alom. Hoe durfde de wonderlijk snel genaturaliseerde Maxima, te beweren dat de Nederlander identiteitloos is? Alle actualiteiten programma's schonken er die dag aandacht aan.

Het geweeklaag dat in de media ontstond overstemde, de ongetwijfeld positief bedoelde, feedback die Maxima aan het WRR-rapport had willen meegeven. Het was voor de populistische geest van beide politici, de routeplanner richting grootsheid in hun waan. Als goed bedoelde vraagtekens over de identiteit van het polonaise proletariaat al voor zo veel ophef zorgen, dan kan daar ook eenvoudig iets tegenover gezet worden.

Geïnspireerd door de moord op Van Gogh, de mogelijkheid tot machtsuitoefening van de Israëli en de simpele visie van het Amerikaans neoconservatisme, bereikte Wilders nu zijn ultieme natte droom.
Hij zou 'de Nederlander' creëren, geboetseerd uit nostalgische fantasie, gestoeld op angst en op smaak gebracht met zijn persoonlijke voorkeuren. Kamp Zeist gaf hem de mogelijkheid zijn plannen te blauwdrukken en zijn podium te veroveren.

Eerst moest het beeld van de Nederlander ingevoerd worden en beklinken bij, ons, het stemvee. Gesteund door zo'n beetje elke politieke partij werd zijn visie van de Nederlander geadopteerd. Zo was Nederland plotsklaps ontsproten aan Joods / Christelijke en homovriendelijke tradities.

Toegegeven dat in de Nederlandse entertainment industrie en wetgeving redelijk blijk gegeven wordt van homo tolerantie, is de realiteit van alle dag toch net iets anders. Menig coming-out gaat niet gepaard met een groot schuurfeest, gezellige borrels en trotse ouders. Ook de opvatting van de jeugd over homoseksualiteit, allochtoon of autochtoon, is niet bepaald positief te noemen. Laat staan dat er vanuit de traditioneel christelijke hoek positief gereageerd word op de Sodomerianen.

Dat het beeld van de Joods / Christelijke traditie een uit de lucht gegrepen houvast is, blijkt te meer uit het feit dat de ontzuiling de leegloop uit de kerk van Christus tot een marathon had verheven. In 2008 ging nog maar 13% van de jongeren en 34% van de 75+'ers regelmatig naar de kerk. Een daling die in de jaren 60 was ingezet en als maar harder lijkt door te lopen. Ook het moskee bezoek blijkt overigens drastisch terug te lopen. Christelijke tradities, zonder commerciële inslag zijn er eigenlijk niet meer. Het besef waarom we, bijvoorbeeld met Pinksteren, vrij zijn komt dan ook dikwijls niet verder dan de mogelijkheid te hebben naar Pinkpop te gaan, of de plaatselijke meubelboulevard te bezoeken.

Het diep gewortelde collectieve schuldgevoel over de, met Nederlandse hulp, soepel lopende Jodenrazzia's in de tweede wereld oorlog, doet niets af aan het feit dat antisemitisme in de lage landen al veel ouder is. De joden kregen in 1347 al de schuld van de pest. Ook voor Maarten Luther, de maarschalk van de Nederlands Protestantse kerk, waren ze een geliefde zondebok, maar goed Luther was dan ook een Duitser. Dat de Katholieke Kerk nooit een groot fan is geweest van het Volk van Sem is ook geen groot geheim. In ieder geval lopen er anno 2010 nog maar zo'n 40.000 Joden rond in het Nederlandse laag gebergte.

De kans dat je op een Koosjer ontblootte penis stuit wanneer je in Nederland iemand willekeurig zijn broek van zijn lichaam rukt, is dus sinds 1939 uiterst klein. De kans dat deze penis daarna liefde vol bevredigd wordt door een man die het Avé Maria neuriet nog kleiner, niet in de laatste plaats om de plek die homo's ook in de joodse gemeenschap op de maatschappelijke ladder bekleden.

Toch weet Wilders dit beeld uit te bouwen tot een maatschappelijk geaccepteerde waarheid. De door Wilders bij elkaar gefantaseerde Nederlander moet alleen nog onder vuur komen te liggen. Als Nederland niet bedreigd wordt, zal zij niet verenigbaar zijn. Als een volleerd neoconservatist naar Amerikaans model, hanteert zijn PVV deze paradox. Wilders heeft al lang een sollicitant aangenomen voor deze rol. De Islam. De media en massa fora zijn dol op jallaba's in de woestijn, ze smullen van de AK47 en zijn gebiologeerd door het Allahuh Akbar. Het internationaal terrorisme vervuld een grotere rol in zijn strategie dan alle enthousiaste vrijwillige flyeraars bij elkaar. Niet in de laatste plaats vanwege het gebrek aan gewapend fundamentalisme op eigen bodem. Dat de ribben van dit script te tellen zijn, dhr. Wilders eigenlijk niet boeit, blijkt wel uit het feit dat niet Mohammed B, maar rapper Salah Edin per ongeluk het boegbeeld van zijn Fitna wordt.

Ondertussen weet Verdonk de angst in de onderbuik van de bange Nederlander niet te mobiliseren. Gebrek aan intellect en politiek inzicht doen het schip de 'Classic Lady' vastlopen op de zandbanken bij de Amsterdam Passenger Terminal. De 620.555 voorkeurstemmen van weleer sijpelen uit het lek geslagen schip waar Verdonk, als een echte kapitein mee ten onder lijkt te gaan. Ze wil Nederland aan de Nederlander terug geven, maar loopt steeds enkele stappen achter bij collega megalomaan Wilders.

Waar Verdonk dacht op een Jip&Janneke toon alle immigranten te kunnen slachtofferen, weet Wilders een veel krachtigere specifieke angst te visualiseren. Zijn tsunami van de islamisering wint het van de TROTS-beweging, simpel weg omdat hij meer drama weet te genereren. Ook maakt Wilders zich niet druk om nuances, de pensioen leeftijd, dierenwelzijn, en belastingdruk zijn allemaal terug te leiden naar de Islam. Verdonk struikelt en valt constant over haar onnatuurlijk geforceerde façade van een bredere visie. Ze loopt niet voor niets dan ook toepasselijk de helft van de tijd op krukken. De dure spindoctors en Amerikaanse campagne technieken kunnen dan ook niet op tegen haar gebrekkige huishoudboekje, ruziënde ex-discipelen en slecht gearticuleerde oneliners.Verdonk heeft dan ook niet het niveau van de Hilbrand Nawijnen en de Herman Heinzbroeken kunnen ontstijgen. Ze kan hoogstens hopen, na de verkiezingen, met de laatst genoemden plaats te mogen nemen in de jury van 'ter Land, Rechtdoor Zee & in de Lucht'.


Waar Wilders tot dusver met kinderlijke eenvoud alles wat hij als Nederlands presenteerde wist op te hemelen. Lukte het hem, met iets meer weerstand, alles wat door hem als islamitisch word bestempeld te demoniseren. Simpel weg door iedere aanval op zijn waarheid als demoniserend te bestempelen. Dat de retoriek waarmee hij dit bewerkstelligde geen daadkracht portretteert, maar eerder een ADHD manier van achterover hangen, lijkt niet door te dringen tot Henk en Ingrid. Als een moderne Goebbels met een zachte G ontweek hij elk debat door Excessen en problemen in de samenleving aan de Islam op te hangen. Het apparaat van de voltallige media bediende hem vervolgens op zijn wenken in de verslaglegging van stamelende politieke tegenstanders. De angst om af te doen op de schrikbeelden, is groot. De PVV weet aanvallen lang te pareren door het, door de VVD, geschetste beeld van linkse boomknuffelaar uit te buiten. Verdonk, binnen de VVD groot geworden door deze stereotypering, weet hier ironisch genoeg niet adequaat op in te spelen.

In het kielzog van de VOC mentaliteit van Balkenende slaat Wilders, uitgedost als Michel de Ruyter, de laatste meters van zijn route naar totale polarisatie in. De apathische opstelling in Almere en Den Haag. Een falende economie. Gepaard met een ernstig te kort aan boze moslims die ageren op de kopvoddentax, stadscommando's of dreiging van verbrijzelde knieschijven, dwingen hem tot deze kleine omweg. Om daadwerkelijk zetels te vullen met haatzaaiende jaknikkende bilspleten, moet Wilders nu over komen als een mogelijke coalitie partner. De crisis en moslim-kalmte hadden hem geen stemmen gekost als hij ook maar één hallal etende landgenoot had weten te verleiden tot een grote stommiteit. Wilders vervangt in de aanloop naar de verkiezingen de Islam voor Immigratie. Zijn oneliners vervormd hij tot persoonlijke aanvallen in het debat. En waar Verdonk de ziekenboeg moest bezoeken vanwege haar automutilerende populisme, graait Wilders naar de goedkope prijzen kast met zijn schaamteloze Michel de Ruyter imago.


Rutte, inmiddels met Prodent smile, is niet vergeten waar Wilders zijn wortels geschoten heeft. Hij gaat openlijk in op het verdekt polariserende geflirt. Desi Bouterse, strafzaak of niet, wint de verkiezingen in Suriname. Maar Nederland verheft zichzelf tot ware bananenrepubliek door op 9 juni 2010 met Volendamse gastvrijheid de deuren wijd open te zetten voor onze eigen strafzaak politicus. Onthoud die datum, voor als men later vraagt waar het allemaal echt mis ging met de intergratie...

The Dilettant