woensdag 16 februari 2011

TegenStemWijzer - Reconstructie

Jaap van Eyck, Pieter Kuijpers en Dana Nechushtan hebben het initiatief opgevat met een drietal filmpjes de 'tegenstemwijzer' vandaag te lanceren. De filmmakers, die op persoonlijke titel zeggen te opereren, willen de traditione CDA en VVD-kiezer een alternatief aanbieden voor hun politieke voorkeur.

Door in de software van www.kieskompas.nl & www.stemwijzer.nl simpel weg het CDA en de VVD te schrappen, zou u op een ander alternatief voor deze partijen moeten uitkomen. De aangepaste software is te bedienen via de website: www.tegenstemwijzer.nl

 Of de cineasten zich realiseren dat veel CDA kiezers juist PVVstemden vanwege haar extreme opvattingen in vergelijking met het CDA, en de VVD uiteindelijk de heer Wilders heeft voort gebracht is de vraag. De aandacht die de heer Wilders hiermee zojuist opzichzelf weet te vestigen in WNL lijkt hun doel voorbij schieten.

Hieronder 1 filmpje van Pieter Kuijpers, voor meer zie www.tegenstemwijzer.nl


 

Een feit staat als een paal boven water, met 18miljard aan bezuinigingen, een cartoonrel en spontane initiatieven te schrappen in de gevestigde politieke orde.., zijn zelfs de eerstekamerverkiezingen plotsklaps interessant.


dinsdag 1 februari 2011

Dat kunnen we schudden.

Naar verluid is Rita Verdonk onder welgesteld Nederland al op zoek naar sponsors voor een 'zie je nou wel' campagne. Het nieuwe schud-incident (ja wel, we hebben er weer een) doet haar politieke hart vast nostalgisch kloppen.

De publieke opinie wordt kennelijk overheerst door het beeld dat we aan de vooravond van de sharia staan als we een moslim, vanuit religieus oogpunt, toestaan een vrouw de hand  te weigeren. Het schudden van de hand is kennelijk een teken van respect in de westerse cultuur. Een ieder die weigert een hand te schudden, moet haast wel verstoten zijn van elke vorm van respect en is daarmee een besmettelijk gezwel in de samenleving. De reacties op de-hand-weigerende-docentbedrijfskunde van de hogeschool van Amsterdam (HvA) stromen binnen. Van Jeanine Hennis (wier collega momenteel de laatste hand legt aan bezuinigingen op het onderwijs namens haar partij) tot aan de student van de HvA die de docent in kwestie niet eens kent. De HvA vond, afgewogen tijdens een periode van schorsing, dat de docent in een openbare instelling vrij was deze keuze te maken. Als oplossing voor de schud-weigering worden: ontslag, deportatie, een verbod op het schudden van mannen handen en allerlei vergaande onderbuik gevoelens geuit in de sociale media. Het lijkt als of we denken dat de HvA niet zelf over de integriteit beschikt om een afgewogen keuze te maken. De media aandacht en verontwaardiging doet vermoeden dat ergens tussen 1848 en 1983 een moslim stiekem de Staten Generaal infiltreerde om artikel 6 aan de grondwet toe te voegen. Dat hij het hier en passant ook opnam voor orthodoxe joden en boedhistische geestelijken, lijkt er niet toe te doen.

Handen schudden
Hoofddoekjes op school
Kopvoddentax

De publieke opinie spreekt van respectloosheid voor 'de samenleving  en heeft kennelijk angst voor afwijkende gewoonten. Een ieder die religieuze overtuigingen heeft, maakt klaarblijkelijk geen deel uit van onze samenleving. Het debat hieromtrent vind steeds meer plaats in de afwezigheid van het respect dat we zelf als samenleving proberen te eisen. Ondertussen parkeren we onze asielzoekerscentra het liefste zo ver mogelijk buiten de stad. Tot aan de dag van vandaag is integratie tijdens de asielprocedure iets waar we de vreemdeling verre van houden. Zelfs nu integratiedwang de nieuwe trend lijkt, probeert Gert Leers de volledig geassimileerde Sahar nog terug te sturen. Rest de vraag: Wanneer is het genoeg? Hoe aangepast moet iemand zijn?

Los van de onevenredige demografische verdeling van allochtone concentraties, kunnen we klagen over het failliet van de multiculturele samenleving, of wederzijds respect bewerkstelligen door onze schouders er onder te zetten. De huidige trend, veranderingen te eisen op cultureel of religieus gebied, is contra productief. De Gay Pride word sinds 1996 in Amsterdam gehouden. Was deze roze stoet de Nederlandse bevolking in 1976 door de strot gedrukt, dan had deze viering van homoseksualiteit nu wel eens een onmogelijkheid kunnen zijn. Ondanks alle gefundeerde frustraties is de Molukse gemeenschap sinds Eelde-De Punt in 2011 een heel andere als toen. Er zijn bij mijn weten geen biologische wetten die, als we naar elkaar luisteren en wederzijds begrip tonen, over moslims iets anders doen vermoeden. Maar als we panisch blijven hameren op negatieve verschillen, het joods-christelijke atheïstendom verplicht stellen en alleen aankoersen op assimilatie.., dan kunnen we het schudden.

Fucked for Free.

Afvallen. Nu heel Nederland zijn nieuwjaarsresoluties (nog steeds) door de plee spoelt, probeer ik een voornemen van tegengestelde aard te realiseren. Waar alle vetkleppen en slapjanussen zich hebben ingeschreven in speciaal voor hun opgerichte verenigingen, probeer ik me juist te ontdoen van zo'n zogenaamde sportclub. In al mijn naïviteit werd ik ergens in 2010 lid van de keten der zelfkastijding 'Fit 4 Free'. Onder dwang van een enthousiaste vriend  heb ik me in een vlaag van stupiditeit ingeschreven.

Daar stonden we dan, ergens achteraf op een industrie terrein. Nieuwe sportkleding en bidon in de aanslag. Volgens de TomTom moesten we toch echt hier zijn. Het complex waar we voor stonden had wat weg van een abortuskliniek uit het Sovjet-tijdperk, maar we waren niet voor niets zo ver gekomen... Behangen met handdoekje hebben we ons, ondanks het hoge gehalte uitgezakte bijstandsmoeders en de geur van goedkope steroïden, maar direct ingeschreven. We mochten namelijk wel rondkijken, maar nergens op gaan zitten of aan duwen, zolang we geen lid waren. Volgens de 16jarige kauwgum-anabool achter de counter had dat te maken met aansprakelijkheid. Dit had natuurlijk de alarmbellen moeten doen rinkelen. Een club waar de kans op blijvende invaliditeit kennelijk zo hoog is, kon niet goed zijn voor de gezondheid. Maar efin, voor €17,95 per maand gaat de gemiddelde Nederlander niet mekkeren. Wij dus helaas ook niet. Uiteraard hoefden we geen administratie kosten te betalen, alleen €25 voor een kaal sexloos pasje, dat net zo goed een klantenkaart van de Aldi had kunnen zijn. Aangezien  de rest van de cliëntele klaarblijkelijk net uit het gevang kwam, werd ons met klem aangeraden een hangslot te kopen voor een van de vele afgekeurde bagagekluisjes die het vermoeden deden rijzen dat ze in het verleden nog Stazi-uniformen hadden gehuisvest. Toeval wou dat Fit 4 Free grossiert in één of ander retro merk hangsloten, dus die konden we daar direct voor €10 aanschaffen.

Na drie week lang de tuberculose van de halters te hebben geveegd en de vogelgriep van de zittingen te hebben geboend, verloor de zweetkelder haar charme. Het aansluiten in een rij nagelkluivende, legging dragende tienermoeders voor de stairmasters was ook niet bevorderlijk. Ik besloot mijn lidmaatschap op te zeggen. Dat kon. Maar alleen per brief naar Den Haag. Wat er niet door de amoniak zwetende, wandelende reclame voor de zonnebank medewerker werd bijverteld, was dat Fit 4 Free uitsluitend werkt met jaarcontracten. Tot halverwege dit jaar zou ik vast zitten aan mijn contributie voor deze zweethal van mishandelde huismoeders. Ik had nooit gedacht dat een concern vol mensen die duidelijk nog nooit een boek hadden vastgehouden, het ECI-principe zouden hanteren.

In de kleine lettertjes lees ik nu dat na het beëindigen van het contract, maandelijks €2.95 in rekening word gebracht als men de klantenkaart van Aldi niet retouneerd. Je weet wel, die ene die ik gekocht had voor €25.

Fucked for Free... Je zou er haast een stukje overschrijven.