Misschien had ik vannacht niet zo veel moeten drinken.
Misschien had ik gewoon om 01.00 op bed gemoeten i.p.v. half 4.
Wellicht had ik ook veel water moeten drinken alvorens ik half ontkleed op bed plofte en waarschijnlijk was ik ook frisser geweest als ik gisternacht direct mijn tanden had gepoetst i.p.v. het vluchtige ragwerk van vanochtend. Het zou i.i.g. verklaren waarom ik nu nog döner opboer bij elke vorm en suggestie van lichamelijke inspanning. In principe had ik eigenlijk sowieso mijn vetreserves moeten aanspreken, en niet de overbehaarde man van Ozan Kebab in de naweeën van mijn vreetkick van vannacht. Misschien had ik mijn fuckvingertje moeten opsteken naar de vroege dienstaanvang die het rooster me vandaag toebedeelde. Misschien had ik wel onder het 45km wagentje dat me bijna aanreed vanochtend moeten springen, en vervolgens melden dat ik verhinderd was wegens een aanrijding.
Of zou het groter zijn:
Misschien had ik voor dat ik mijn laatste sollicitatiegesprek voerde, flink moeten zuipen en kebab lopen opboeren na een nachtje van 3 uur slaap.
Misschien had ik daadwerkelijk een vak moeten leren, in plaats van de arbeidsmarkt te bestormen met een kudde net afgestudeerde, wereldverbeterende, klem geïnceste, over opgemaakte, intifada sjaaldragende, hippie-ouders hebbende, veganistische DESdochters.
Had ik de Cito-toets in 1988 wel serieus moeten nemen i.p.v. me druk te maken of ik bij het zoenen meteen mijn tong in haar mond moet drukken of dat ik deze er langzaam in zou kwijlen? Zou ik technischer zijn geworden als ik de blauwdrukken van de lego verpakking zou hebben gevolgd i.p.v. van er debiele L-vormige pistooltjes van te fabriceren? Had het uitgemaakt als ik opgelet zou hebben wanneer mijn vader vroeger aan het klussen was? Zou ik slimmer zijn geworden als ik vroeger niet mijn groenten naast mijn bord had gekliederd en heeft het veel uitgemaakt dat ik geen oudere broers had maar verwijfd terugslaande frizzelzissel zussen met namaak barbies? Is het niet aan de binnenkant meekijken van mijn ogen als Bassie dit deed me nu parten aan het spelen?
Ergens moet het toch mis zijn gegaan? Kijk, ik weet dat geniaal ben en met regelmaat briljante momenten heb. Ik ben er zelfs zo stellig van overtuigd dat ik vind dat ik niet eens het lichaam van een porno-acteur of de uitstraling van een metro adonis nodig heb, ook al zouden deze niet afdoen aan de superioriteit van mijn geest, ik draag dit ook uit. En toch mis ik de verafgoding, het salaris en de secundaire arbeidsvoorwaarden, zoals sexfeestjes met je twee secretaressen op kantoor, een auto van de zaak, zelf te bepalen werktijden, zakendiners en snoepreisjes naar landen zonder uitleveringsverdrag. Ik begin zelfs te vrezen dat dit er ook helemaal niet meer in zit in de zorg tegenwoordig. Misschien moet ik kijken naar andere carrière mogelijkheden. De Europese verkiezingen staan voor de deur. De eerder genoemde secundaire voorwaarden zijn vast standaard in Brussel. Mijn lichaam is gebouwd voor zo’n zetel.., in de zorg bepaal ik ook dagelijks over andermans leven. Als u dan toch op een gek met grootheidswaanzin gaat stemmen, stem dan op mij... Das gelijk een pakkende slogan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten